کد مطلب:38781
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:32
چرا امامان معصوم: با اين كه ميدانستند اگر به محل شهادت بروند شهيد ميشوند باز ميرفتند؟
در اين كه امامان معصوم: با تعاليم الهي از علم غيب و از زمان و محل و شهادت خود آگاه بودند، شكي نيست; اما از اين علم به جز در موارد ضروري استفاده نميكردند; و مانند ديگران عمل ميكردند. به تعبير ديگر، اين بزرگواران مأمور به ظاهر بودند.
شخصي به امام رضا7 عرض كرد: امام عليقاتل خود را ميشناخت،شب و محلي را كه در آن كشته ميشود و ضربت ميخورد ميدانست، و در حالي كه رفتن آن حضرت در اين صورت جائز به نظر نميرسد; امام رضا7 فرمود: همة اينها درست است، ولي خودش اختيار كرد كه در آن شب تقديرات خداوند عزوجل اجرأ شود.(ترجمه اصول كافي، همان، ص 303.) يعني به ظاهر عمل كرد.
بقية امامان معصوم: نيز چنين بودند. اين كه امام حسينبه كربلا رفت، براي انجام وظيفه و احيأ اصل امر به معروف و نهي از منكر و حفظ دين بود; كاري كه همة انسانها به آن تكليف دارند; و در راه انجام وظيفة الهي به شهادت رسيد. و اين كه امام حسناز كوزة زهر آلود آب نوشيد، و امام رضا7 انگور يا انار زهر آلود را تناول كردند و همه بر اساس عمل به ظاهر همانند ديگر مكلفين بود; و آن بزرگواران ضرورتي نميديدند كه در اين گونه امور از علم غيب استفاده كنند.(ر. ك: يكصد و هشتاد پرسش و پاسخ، آيت اللّه مكارم شيرازي، ص 304-305; دفتر نشر برگزيده; پيام قرآن، همان، ج 7، ص 249-255، دارالكتب الاسلاميه.)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.